Petang sikit keluar ke Hutan Lembah, Mata Ayer menziarah adik mak Pak Njang Ismail yang demam di hari raya (Hutan Lembah tu nama tempat yang sebenarnya tak ada hutan tebal pun kat situ). Beraya di rumah baru dan ini juga kali pertama saya sampai ke sini. Hidangannya laksa, ketupat palas dan biskut bagai. Gambar makanan tak ada sebab orang asyik beraya di dalam rumah kami pulak lepak sakan-sakan di pondok kat luar rumah. Nikmat.
Mak dara pinggitan. Gambar ini menggamit kenangan memori dulu-dulu masa bermain keleboq, berlari di bataih bendang dan berkubang tangkap ikan. Syahdu. Angin sepoi-sepoi bahasa di bawah rimbunan pohon bambu depan kolam ikan. Teringat zaman kecik-kecik kutip telur itik yang bertelur sesuka hati di batas bendang, di dalam semak mahupun di perdu pohon rumbia.
Pak Njang saya, masih tak sihat muka pun nampak pucat dan letih tapi gelak sakan-sakan jugak bila adik-beradik, anak menakan dan cucu menakan berkumpul ramai-ramai kat rumah depa. Apa taknya kami konvoi 5 biji kereta, 1 Estima dan 1 Toyota Hilux, parking penuh halaman tu pun tak habis yang datang depa pi sesi malam.
Suasana kat dalam rumah di ruang tamu ke dua, kat ruang utama pun penuh juga. Kat sini cepat sikit boleh makan pasai dekat dengan dapur sikit.
Edisi luar rumah, intai ikan kat kolam konon nak mancing petang-petang raya ikan pun dah kenyang makan ketupatlah. Pakcik sekeluarga dalam warna ungu, baju belang anak bungsu Pak Njang Pasrah Ridzwan tapi kami panggil Malim.
Jemu ketupat, rendang dan segala jamuan raya kami selongkaq bahagian luar rumah. Tebu subur di halaman jadi mangsa. Nikmat-nikmat. Budak-budak zaman sekarang mana reti makan tebu gitu minum ayaq tebu depa tau la.
Korang ada? Petik mata kucing yang berbuah lebat, pokok pun rendah je senang tak perlu nak bergalah bagai. Habis kami kerjakan buah mata kucing yang ada. Besar, manis dan berjus.
Penutup me and my anak bujang. Rajin ni anak bujang saya ada yang nak booking jadi besan saya tak? Hahhaaaa...
Selepas rumah Pak Njang kami ke Kok Klang rumah saudara mak, menjengah baby baru lahir. Ziarah keluarga dari Acheh. Mak saya masih kuat lagi darah Aceh. Baru-baru ini ada saudara dari Aceh datang mencari susur galur keluarga siap bawa salasilah keluarga yang telah kusam. Pencarian sehingga ke Muzium Kedah. Ini lain kali saya cerita bila saya dapat pergi Aceh sebab masa depa mai saya kat Kajang depa jumpa mak saya sahaja. Tapi rupa keluarga kat sana lebih kurang seiras kami kat Malaysia.
Monyang perempuan saya Aceh moyang lelaki saya Siam mari.
